شناسایی عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی با شاخص های تن سنجی در افراد تهرانی: تحلیل ROC

سابقه و هدف: هر چند که سازمان بهداشت جهانی حدود مرزی شاخصهای تن سنجی را برای بزرگسالان معین کرده است اما این حدود به آسانی قابل کاربرد در همه جوامع نیستند و وجود حدود مرزی معین برای هر منطقه ضروری به نظر می رسد. هدف این بررسی تعیین حدود مرزی دور کمر، BMI، WHpR و WHtR جهت پیشگویی عوامل خطر ساز بیماری های قلبی عروقی در بزرگسالان شهر تهران در سال 1382 است. مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 10522 فرد 74-18 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپد تهران صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شده و شاخصهای تن سنجی طبق دستورالعملهای استاندارد اندازه گیری شدند. ارزیابی فشارخون نیز به روش استاندارد صورت گرفت و پرفشاری خون بر طبق معیارهای JNC VI تعریف شد. فراسنجهای بیوشیمیایی در نمونه خون ناشتا اندازه گیری شدند. دیابت به صورت FBS>126 mg/dl و دیس لیپیدمی براساس ATPII تعریف شدند. جهت تعیین حدود مرزی از منحنی ROC استفاده شد و در آن حدود مرزی مطلوب برای هر شاخص در نقطه ای ثبت می شد که حساسیت و ویژگی با هم برابر بودند. یافته ها: سطح زیر منحنی ROC برای نمایه توده بدن و دور کمر در مردان برای عوامل خطرساز مختلف بترتیب از 55/0 تا 94/0 و 56/0 تا 93/0 و در زنان به ترتیب از 41/0 تا 94/0 و 53/0 تا 92/0 متغیر بود. تغییرات سطح زیر منحنی ROC برای نسبت دور کمر به باسن و دور کمر به قد در مردان به ترتیب بین 58/0 تا 87/0 و 56/0 تا 94/0 و در زنان به ترتیب 53/0 تا 0.91 و 53/0 تا 90/0 بود. حدود مرزی BMI برای پیشگویی عوامل خطرساز مختلف در مردان بین 29-24 کیلوگرم بر مترمربع و در زنان 31-25 کلیوگرم بر مترمربع متغیر بود. در مورد نسبت دور کمر به باسن در مردان و زنان این حدود به ترتیب از 86/0 تا 97/0 و 0.78 تا 92/0 متغیر بود. دامنه تغییرات حدود مرزی دور کمر و نسبت دور کمر به قد برای پیشگویی عوامل خطرساز مختلف در مردان بترتیب بین80 و93 سانتیمتر و بین 47/0 تا 0.56 بود و در زنان به ترتیب بین 79 تا 96 سانتیمتر و 50/0 تا 63/0 بود. در تمام موارد پایین ترین حدود مرزی برای عوامل خطرساز که شایعترین بودند، به دست آمد و برای عواملی که شیوع کمتری داشتند حدود مرزی شاخص های تن سنجی بالا بود. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد حدود مرزی شاخص های تن سنجی که برای پیشگویی عوامل مختلف خطرساز بیماری های قلبی عروقی به کار می رود در ایران در مقایسه با کشورهای آسیایی دیگر بالاتر است.